Çocuğum okula gitmek istemiyor

okulda ilk gün

Dün instagram hesabımda paylaştığım bu yazımı buraya da eklemek istedim.

Ağlayan çocuğu okula zorla sokmaya çalışan ve bunu bir alışma yöntemi olarak gören ebeveynler,kurumlar ve öğretmenlerden koşarak uzaklaşamıyorsanız yapacağınız şey basit: 

Çocuğa endişelenmesinin gayet normal olduğunu anlatın.

Onun yerindeyken sizin de endişelendiğinizi ve ilklerin her zaman biraz endişe verebileceğinden bahsedin.

Sizin ilkokula başlama gününüzü ve nasıl alıştığınızı anlatın.

Sınıfa girdiğinizde sıkıldığı her an sizin bahçede ya da aşağıda olduğunuzu, onu alışana kadar bırakmayacağınızı anlatın.Siz duramıyorsanız bir yakınınızdan rica edin.

Asla ve asla ağlayan çocuğunuzu kendi kaderine terk edip onu hiç güvenmediği kişilere emanet etmeyin.

Cocugum okula gitmek istemiyor 

Eğer yaptığınızı uzun uğraşlar ve uzman görüşüne rağmen okulu istemiyorsa,orayı sevmemiş demektir. 

Her çocuk zamanla okula alışır.Kimisi onu anlayan bir ebeveyn ile konuyu destekler ve o ortama alışınca kendini rahat hisseder kimisi de "öğrenilmiş çaresizlik" kurbanı olur ve alışmaya,kaderini yaşamaya mecbur hisseder.Ukalalık ve ben çok biliyorumculuk değil niyetim.Bugün bir çok kadın şiddet gördüğü halde susuyorsa,onlara eşleri karşısında haklarını aramadığı zaman şaşırıyorsak sebebi geçmişleri.Zamanında duyguları değersiz görülen kişiler kendilerini değersiz hissediyorlar ve içinde bulundukları durumu çaresizce kabul ediyorlar.

Dün kızım yeni okuluna bensiz gireceği ilk günde ağladı, ben de ona kendi yaşadığım ilk gün korkusunu ve okula nasıl adapte olduğumu anlattım.Onu bahçede beklediğimi ve asla gitmeyeceğimi söyledim.Bir süre ağlamasına izin verdim.İkna oldu ve gözündeki yaşları silip sınıfa girdi."Anne beni bahçede bekle olur mu?" dedi."Tamam, hep orada olacağım." dedim.Netice olarak:Sınıftan gülerek çıktı ve "Beni yalnız bırakmadığın için teşekkür ederim anne!" dedi.

Bunları ben süpersonic bir anneyim demek için yazmadım.Bugün bu tavrımı destekleyen bir kurumda olmama rağmen bir çok veli bana

Aman ağlasın alışır.
Aman ne çok nazlıyorsunuz siz sabrınıza hayran kaldım.
Aman her gün böyle uğraşılmaz ağlasın bırak. 

diyen öyle çok veli ile karşılaştım ki,tıpkı onların bana anlam veremediği gibi ben de onlara veremedim.Tavırları ve yorumları zerre kadar umrumda olmadı.Ben doğru bildiğimi yaptım ve evladım bununla rahatladı.

Doğru bildiğinizi yaparken asla toplum baskısına yenik düşmeyin.Evlatlarınızın yediği,giydiği ve gezdiği şeylerden daha önemli bir şey varsa o da DUYGULARI.