Bir yerden başlamak lazım.

Hayatım boyunca düzenli bir insan olamadım ,olmak istedim ama maalesef beceremedim.Hiçbir zaman pis olmadım ama hep dağınıktım hatta annem "Peşine iki adam lazım!" derdi hep.Ne de haklıymış...İnsan öncesinde de neyse anne olunca da işler değişmiyor işte o zaman sirenler çalmaya başlıyor .Ne bileyim salonun ortasında cips yiyen sonra onu masanın üzerine bırakan,duştan çıkınca bornozu yatağın üstüne savuran bir tipim işte..

Bana her dakika düzenli,sen hareket ettiğin an arkandan etrafı toplayan insanlar hep huzursuz gelmiştir hani kimisi hissettirmeden yapar da ama böyle sürekli ayakta gezinen ve sürekli bir şeyler toplayan tiplerin yanında rahat edemem..

Misal kahvaltı sofrasındayız, bir arkadaşım aradı,buluşalım dedi diyelim, kahvaltılıkları hemen dolaba tıkıp masada kalanlar dururken hoppp evden çıkabilirim.

Bunun yanında bulaşık makinemin filtresi,ütümün kireç çubuğu,tuvalet fırçamın kabı,çamaşır makinemin deterjan gözü,fırınımın içi,yağ şişemin etrafı,buzdolabı sebzeliklerim ve yumurtalığım,kaşık çatal gözünün kaşık çatal dizilen aparatı,yatak bazasının içi,diş fırçamın derinlikleri hep temizdir..

Gerektiği kadar düzenli,görünürde dağınık ama detayda temizim diyebilirim..

Bunları niye mi yazdım çünkü ;yeni bir şey öğrendim "Annelik düzensizliği kabul etmiyor/muş!" a dostlar..

Çocuk yaklaşık 1 ay sonra 3 olacak ama hala rutin bir uyku saati yok,yemesi içmesi düzene giriyor ama şöyle doğru dürüst istediğim gibi değil..Bazen yapmak istediklerimle yapabildiklerim çakışıyor işte o zaman bende huysuz/sevimsiz bir insan oluyorum.Örnek vermek gerekirse: Lina okula başladı- hala bu konuyu yazamadım -sabah 11:30'da okulda olabilmesi için erken kalkıp kahvaltı etmesi lazım ama çocuğu bir türlü erken yatıramıyorum çünkü; eve geldikten sonra -bu saat 19:30 gibi oluyor-yedir,içir vs derken saat 21:30 oluyor, normal şartlarda yatması gereken saatte yatarsa,hiç oyun oynamadan,birlikte yemek yer yemez yatağa girmesi lazım.Gözlemlerime dayanarak söylüyorum Lina gibi duygusal bir çocuğu yedirdikten sonra uyutsam ya gece ağlayarak uyanır ya da sabah mutsuz uyanır.Kaldı ki bende onunla oyun oynamak vakit geçirmek istiyorum.Özlüyorum onu..

Ya şimdi e işte çalışmasan vs çalışan annelerin çocukları işte böyle telef oluyor diyenleri duyar gibiyim ama yok ben çalışmıyorken de öyle böyle derken bir rutine sokamamıştım çocuğumu,beceremedim bu işleri evlenmeden önceki hayatımdaki gibi koy çayıra mevlam kayıra olur bu işler,böyle yürür sandım ama olmadı.

Şimdi yapmadığım işler fiili anlamda üzerimize yığılmışken yapmayı planladıklarım kafamı yorar oldu.Ben de altında ezildim ezildim nokta gibi kaldım.Sonunda önümde bir kara delik açıldı ve kıyısında o derin boşluğa bakarken buldum kendimi.Düşmeye ramak kalmışken silkelendim ve kendi kendime,dedim ki "Merve sen bir liste yap,bu listede gün içinde dikkat etmek istediklerin olsun,yaptıkça tik at bir gör bakalım neleri becerebiliyor,neleri beceremiyorsun."

İlk hedefim Lina ile daha fazla vakit geçirmek ve onu erken yatırmak bu şekilde eşimle başbaşa  bir parça zamanımız  kalacak.Bunun yanında kendimi iyi hissedebilmem için ara verdiğim diyetim ve spora gidişlerim,az da olsa kitap okuma,her sabah evden çıkmadan kahvaltı yapma,namazlarım vs derken bir kaç ana başlıktan oluşan bir tablo oluşturdum bakalım uyabilmek konusunda istikrarlı olabilecek miyim.