Bloğuma yorum bırakan "adsız" a ithafen..............!!!

Anneniz cocugunuza bakarak buyuk bir fedakarlik yapiyor.genc annelerin unuttugu bir sey var ki hicbir anneanne,babaanne torununa bakmak zorunda degil.onlarin gorewi sizleri buyutmekti ve o gorew bitti. Burada sabirli ve fedakar olmasi gereken anne ve babadir.bence en kotu anneanne bile en iyi bakicidan daha iyi bakar cocugunuza.alti iki saat kirli kalsin ama guvenli bir ortamda yasasin.oncelik bu olmali.hosca kalin

 Sevgili adsız bu yazım size cevaben yazılmıştır.Adınızı yazma cesareti göstermiş olsaydınız isminiz ile hitap edecektim.

• Benim gibi çok zorlu bir hastalıktan sonra mı çocuk sahibi oldunuz?
• Yada bu zorlu hastalıklar sayesinde çocuğunuzu tüp bebek ile mi yapmak zorunda kaldınız?
• Yada erken doğan prematüre bir bebeğe sahip oldunuz mu hiç?
• Bebeğinizi yoğun bakıma bırakıp boş bir ana kucağı ile eve döndünüz mü mesela ?
• Çocuğumun benden sebep potansiyel kanser riski olduğunu,kız olduğu için bu riskin daha yüksek olduğunu biliyor musunuz?
• Hayatımda ailemde hep olgun taraf olmak zorunda kaldığımı  biliyor musunuz ?
• Hiç rahminizin her an alınma korkusu ile karşı karşıya kaldınız mı?
• Mesela 3 ayda bir kontrole girip unutmaya çalıştığınız bu sinsi rahatsızlığın stresini yaşamak zorunda kaldınız mı?

Hastalıklı bir psikoloji gibi gözüktü değil mi çünkü her zaman yargılamak,çok evhamlısın demek kolaydır,empati yapmak zordur.Başına gelmeyen bilemez.Bir çok uzmanda dahil yaşanan zorlu süreçte olanları çok güzel kotardığımı ve altından kalkabildiğimi söylüyor.

Çocuğuma karşı fazla korumacı olmam belki bundan sebeptir ne dersin? Ağzının kirli olması yada tırnağının- elinin kirli olması hiç önemli şeyler değilken bezinin düzenli değiştirilmesi ve sabah bezinin akşama kadar altında durmamasına verdiğim önem ,o bölgesinin temiz olmasını istemem belki yaşadığım jinekolojik türde bir kanser yaşamam sebebiyledir ne dersin? Kaldı ki bunları annem devamlı yapıyor da demiyorum sadece ben bunun bir kere olmasına bile tahammül gösteremeyecek hale geldim diyorum bknz şu yazım 

Zaten erken doğan,alerji sebebi ile ameliyat dahi olup gelişim sorunu yaşayan,aşırı iştahsız çocuğumun bari uykudan yeteri kadar faydalansın diye sabah 11:00 de kalkmasın gece 01:30 yatmasın,yazıktır,uykusu düzene girsin endişelenip bunu istemem mi yanlış?

He demişsiniz çocuğunuza anneniz bakmak zorunda değil.Evet değil.Kaldı ki bunu kendi de istiyor.Zorlamadım ve başlarken zorluklarını da anlatarak bunu sordum.

Çocuğuna annesi bakan ve tüm huysuzluğuma rağmen "Al çocuğuna kendin bak!" demeyen bir annem olduğu için tabi ki şanslıyım.Ona bakıcının bakmasını istemezdim.Demişsiniz ki en kötü anne en iyi bakıcıdan iyidir.Genel hattıyla doğru olabilir ama detaya girersek tartışırım çünkü bazen -sırf nazar değmesinden korktuğum için ismini yazmak istemediğim bir arkadaşımın mükemmel üstü bir bakıcısı var-bazı bakıcılar çok müthiş insanlar olabiliyor bu biraz şans meselesi.Yalnız aynen bende sizin gibi düşündüğüm için kızıma annemin bakmasını tercih ettim.Bakıcı işine girişmedim.

Yazımı ya yeterince okumadınız yada yanlı bir görüşünüz var.Yazdığınız yorumdan özetle ben ve benim gibi çocuğuna annesi bakan arkadaşlarıma şunu demeye çalışıyorsunuz; Hem annenize baktırıyorsunuz hemde beğenmiyorsunuz,beğenmiyorsanız sabır edecek susacaksınız.

Ben zaten yazımda ve bir önceki yazımda annemi neden kırdığımdan ve onu neden yargıladığımdan,bu yüzden beni belki toprak bile kabul etmeyecek diyerek durumumu ve pişmanlığımı özetliyorum.Ben bu yazımda annemi suçlamıyorum onun yapamadığı şeylerin bir sebebi olduğunu ve benim bunu anlayamadığım için ne kadar hatalı olduğumdan bahsediyorum.

'Yazında neden annene yer verdin?' diyenlerde olmuş ,bu blog benim kişisel bloğum ve yazımda annemi zerre kadar yerdiğimi düşünmüyorum,yapamadığı bazı şeyler için benim anlayışsız olmam odak konu.Bu sebepten de bloğumda istediğimi yazma özgürlüğüm var.Hemde her istediğimi.Bunu değiştirme kararı sadece eşime ve bloğumu ithafen yazdığım kızıma aittir.

Ayrıca annelik öyle hadi canım işine bak,doğurdun kendin uğraş diyebilecek bir şey olsaydı şu an çalışan annelerin %80 inin çocuğuna anneanneler-babaanneler bakıyor olmazdı.Annelik evladın için -o artık anne olsa da- endişe etmek ve destek olmaya çalışmaktır.Zorunda değildir,bu duyguyu içten yaşayanların zaten doğasına yerleşir bu durum.Öyle 'Sizi büyüttü bu iş bitti!' demek bana çok anlamsız geliyor.

Çocuğumun güvenli bir ortamda yetişmesi kadar huzurlu bir ortamda da yetişmesi de ayrıca önemli...


Demem o ki bir insanın yaşadıklarını yaşamadan onu anlayamazsınız.Siz hayatınızda neler yaşadınız,etrafınızda ablanız-ağabeyiniz var mı çocuğunu annenize baktıran,çocuğunuzla ne gibi bir durumdasınız,ona anneniz mi bakıyor yada siz mi bilemiyorum.Sahi siz çocuk sahibi misiniz ki bunları yazdınız onu bile bilmiyorum?

Sadece biraz empati,yazımı tamamıyla okusaydınız yada taraflı olmadan okusaydınız zaten annem konusunda ne kadar üzüldüğümü ve kendimi yediğimi anlardınız.

Son olarak sende Hoşçakal

İşte bir önceki yazımda yazsam mı,yazmasam mı demek istediğim buydu. Empati kurulmadan yazılan yorumlar insanın canını sıkıyor ama ne yapalım yazıyoruz.

Ne demiş Sait Faik....... Yazmasaydım çıldıracaktım....!!!!

NOT:Bir önceki yazımda adsız yorum yazan ama sonuna ismini not düşen sevgili arkadaşım Özlem ve her zaman fikirlerine güvendiğim,her zaman yapıcı yorum yapan ve aynı zamanda bloğumun tasarımcısı sevgili Gece'ye asla ve asla yazımı üstlerine alınmamaları konusunda ricada bulunuyorum....Sakın aman diyeyim bu yazı sadece bu yukarıdaki yorumu yazan kişiye cevaben yazılmıştır.

Birde şu var herkese açık bir ortamda yazı yazıyoruz böyle tarz yorumları herkese eşit davranmak adına yayınlıyorum ama bundan sonra cevap yazmayacağım...