Hayatıma hataları ile imza atan doktorlar...

   Bloğumu açtığım zaman Bal Yanak bir yaşındaydı ve ben bu bloğu tutarken amaçladığım şeyin-ona kendi hayatının güncesini bırakabilmek-gerçekleşmesi için 2 yıla yakın bir zaman kaybetmiştim ,bu sebeptendir ki geriye dönük her şeyi toparlamam gerekti.Şimdi baktığımda,geçmişi kurcaladığım da kucağımıza bir çocuk alabilmek için çok yıpranmışız biz.Geçen sene tam gününde yazmıştım bu sene bu güne kaydı "Zaman her şeyin ilacı gerçekten."

    Okuyanlar bilir yaşadığımız zorlukların çoğu yüzünden hayallerimizi erteledik ,anne-baba olma mücadelesine 1-0 mağlup başladık.Ama yılmadık.

   Doktorlarım hastalığım ve sonrasında gerçekleşen komplikasyon sebebi ile yaşadıklarımızın ağır geleceğinden ve psikolojik destek almamın iyi olacağını düşünseler de kendi içimde bunları aşmayı başardım.Ameliyatım hatalı yapılmıştı ve ben gelecekte yaşayacağım tüm süreçlerden korkar hale gelmiştim.Bu zaman kadar hukuki anlamda belki haklarımı ararım diye isimlerini zikretmediğim bana yaşamımın bir çok evresinde engel teşkil eden hayatımı zindana çevirecek bir operasyona imza atan sonrasında "Aaaaa bu kadar ağlayacaksanız Çapa'ya git Engin Bey baksın!" diye azarlayan çok sevgili (!) doktorlarım meşhur karı koca jinekologlar  belki yaşadıklarımdan haberdar değiller ama ben bunca yıl sonra -ki ameliyatım üzerinden dün tam 4 yıl geçti-onların ismini verme cesaretini dün İnternet Anneleri'den de tanıdığımız sevgili Azra'nın bu yazısını okuduğum zaman bulabildim.Çünkü (Demiştim ama saat 15:26 itibariyle hukuksal açıdan bunun sakıncalı olduğunu konusunda Azra ve eşim beni uyardı.Kör olsun ki haklıyız ama haksızız )

  Azra'nın yazdıkları içimi burktu.Yıkıldım.Küçücük bir çocuğun hayatını tehlikeye atacak kadar rahat olmak,bunu mesleki ukalalık kisvesi altında yapmak ne demekti? Şimdi Emir'i ve ailesini zorlu bir süreç bekliyor,ameliyat olması gerekecek.Düşünsenize adam gibi bakılsa,doğru teşhis konsa başkalarının şüphelendiği şeyler bir diğer meslektaşı tarafından ciddiye alınsa belki Emir bunların hiç birini yaşamayacaktı.

   Bazı meslekler vardır ki hata kabul etmez.Evet insanız hatasız olmak sadece yüce yardana mahsus ama olmuyor işte.Sen aşçı değilsin "Bu yemek yandı yenisini yapayım." diye bilesin,yada futbolcu değilsin "Tüh penaltıyı kaçırdım." diye bilesin.Sen doktorsan eğer ve bir yemin etmişsen işini adam gibi yapacaksın.Şimdi kim bilir o annenin içi nasıl yanıyordur.Keşke demediği bir saniye bile yoktur eminim


  Geçmişte yaşadıklarımda  beni daha "keşkeci" daha "evhamlı" bir insan haline getirdi.Kızımın iştahsızlıkları konusunda Sevgili Aylin'le konuştuktan sonra rahatlamış-ki bu bir başka yazının konusu olacak-ama yinede "Ben tüm iştahsızlıkla ilgili tahlillere baktırayım da,bir şey çıkmazsa alternatifleri değerlendiririz." demiştim.Demek ki neymiş sağlık konusunda bazen evhamlı olmak gerekiyormuş.Demek ki neymiş aklımıza takılan en ufak şeyde başka doktora danışmak,körü körüne bir doktora bağlanmamak gerekiyormuş.Ama insanız işte basiretimiz mi bağlanıyor,cahilliğimize mi geliyor bilmiyorum ama...Tek dilediğim hatalarımız,keşkelerimiz geri dönülmez sonuçlar doğurmasın.Tüm yanlış teşhis ve tedavi mağdurları iyi olsun.Hiç bir zaman doktor hatası olmasın.

Ve tüm kalbimle diliyorum ki Emir için yapılan dualar şükürlere karışsın...Amin


NOT: Bana bunca yıl baskıladığım doktor ismi verme olayı konusunda cesaret veren ömrümde 2 kere yüz yüze gördüğüm Sevgili Azra teşekkür ederim.Demek ki doğru zaman bu zamanmış....