Yokken alamamak,varken verememek.Ne acı bilir misin?

Dünya küresel açlık raporu açıklandı.Raporda "Açlıkla mücadeleye rağmen durum kötü deniyor."Rapora göre dört çocuktan biri yetersiz besleniyor ve saatte 300 çocuk açlıktan ölüyor.Özellikle Afrika'da bazı ülkelerde durumun daha da kötüleştiği belirtilen raporda,Türkiye açlıkla mücadele durumu düzelen ülkeler arasında.

İngiliz Save The Children adlı insanı yardım kuruluşunun hazırladığı raporda gelecek 15 yılda yaklaşık yarım milyar çocuk açlık nedeniyle kalıcı hasar riski ile karşı karşıya.

Dünyada ve ülkemizdeki bu durum düşünüldüğünde bazen tabaklarımızda bıraktıklarımızdan ne kadar utansak azdır.Yokluğun olmadığı yerde yetişmekten midir bilinmez ama israfı çokça yaptığımız bir açık.

Hayatta en zor şeydir herhalde bir ebeveynin evladına maddi  imkansızlıklar sayesinde istediği verememiş olması.İnsanın içini eriten yok eden bir durumdur şüphesiz.Karşındaki çocuksa eğer yoktan anlamayabilir,ısrarla isteyebilir bir başkasında görüp gıpta edebilir.O zaman daha da yaralar işte olanlar.

Böyle zorlu süreçler var işte dünyada.Birde bizim yaşadığımız gibi alım gücün olmasına rağmen alsan da vermemek.

Bu alerji çok zorluyor bizi.Doktorumuzun dediğine göre Bal Yanağım alerjisi olduğu her şeyi kademeli olarak yiyecekmiş.Kendimize besin günlüğü tutacakmışız.Bugün sadece yumurta verdiysek ve alerji yapmadıysa bu aynı gün içinde süt ürünleri ve türevlerini verebileceğimiz anlamına gelmiyormuş.Çocuğunuzda süt ve süt ürünlerine alerji mevcutsa her zaman tetikte olmamız,yediklerini devamlı not etmemiz gerekiyormuş..

Bal Yanak yaklaşık 3-4 ay öne başlayan şiddetli kabızlık şikayetleri yaşadı hatta miniğim defalarca kucağımızda çırpınarak kaka yaptı ve makatı yırtıldı.Bir seferinde öyle ıkınıyordu ki elle müdahale etmek zorunda kaldım.Defalarca lavman yapıldı çocuğum karın ağrıları eşliğinde perişan oldu..

Sonuç yer fıstığına alerjisi olduğu için ve yer fıstığı ile aynı ekol besin olduğu için kakaoya da alerjisi var.Bu sebeptendir ki ona verdiğimiz bir lokma çikolata bile barsak düzeninin perişan olmasına yetmiş.

Biz Lina doğduğundan beri gıda rejimi uyguluyoruz bazen esnetiyoruz bazen daha dikkat ediyoruz.Allah'tan Lina hep çok olgun ve anlayışlı bir çocuk oldu."Anneciğim bunu yersen kaşınırsın,popon acır.Yeme olur mu bebeğim?." dediğimizde."Tamam annecim." diyordu hep.

Ben her zaman çocuğun mücadeleci olmasından bazı şeylerin sebebini dosdoğru bilmesinden yanayım.Asla ondan kaçmadık ve asla önünde yememezlik yapmadık.Kimilerinize göre vicdansızlık olarak adlandırılabilir ama yarın öbür gün anaokulunda veya arkadaşları arasında o besinlerden yiyen olacak.Ve benim kızım bunlardan gelecek sakıncayı bilerek büyürse yaşıtları yerken yada büyükleri ikram ettiğinde "Hayır!!" diyebilecek.En azından diyebilmesi için elimden geleni yapıyorum.

Geçen instagram,facebook ve twitter takipçilerimiz bilir Lina hem tulum peyniri hemde yoğurdu bir arada yemiş yüreğimiz ağzımıza gelmişti bazen ne kadar engellemeye çalışsakta yanında yiyelim öğrensin desekte çocuğun canı çekiyor ve istiyor.Bizde rejimimizi esnetiyoruz bin bir dua ile.

Bu ara ne kadar o bilinci oturtsak da bir yere gittiğimizde gözümün içine bakıp "Anne ben mundan yiyebiler miyim? diye sorsa da,"Hayır anneciğim yersen popon acır yeme bir tanem olur mu." dediğimde "Hımm annadımmm,tamam anne." demesinin yanında her reklam çıktığında çikolatalı ne görse "Annecim bana bundan alar mısın? " diye sorması benimde her seferinde "Olur belki alırız ama alerjin azıcık geçince." demem.Hepsi ama hepsi çok zor.

Dün gece yanılmıyorsam haberlerde vatandaşlarla röportaj yapıyorlardı."Mutluluk sizce nedir?" diye soruyorlardı.

Bende Lina'ya sordum.

Lina , Mutluluk sence nedir kızım?
Hımmm daballadıy...


Daballa=Çikolata

Demem o ki dostlar aldıklarımızın kıymetini bilelim.Asla unutmayalım ki onları alamayan alıpta kullanamayanlar var..