Çalışan anne olmak - 2



      Her çalışan anne gibi bende bundan tam 3 ay önce işe başlarken "Bana bir akıl verin ,ben ne yapmalıyım? diye başlamıştım işe başlama serüvenime..İlk zamanlar sabah uyandığı zaman anne demelerini,sıcacık gıdığına sokulup onu yanıma alışlarımızı çok özlemiştim.Hatta bir hafta sonu "anneanne" diye uyanmasına içerlemedim desem yalan olur.Aradan geçen zaman zarfından kızım beni hiç üzmedi.İl zamanlar gece uykularımız saat 2 lere ötelendi,benimle daha fazla vakit geçirmek istedi,ki bunları gayet doğal buluyorum.Bunların dışında hiç sıkıntı yaratmadı,tabi bunda hafta sonu çalışmamamın payı büyük diye düşünüyorum.Neyse....

Gel zaman git zaman işler değişti.Nasıl mı?

Bu sabah aramızda geçen diyalog ;

__Lina,hadi ben gidiyorum anneciğim.(Sabah ben giderken normalde uyanık olmuyor)
__Anne işe ditme...
__Ama anneciğim gitmem lazım..
__Ama anne amaaaaa..
__Linacığım işe gideceğim,para kazanacağım,sana mama alacağım birtanem.
__Baba ditsin işe,sen ditme.
__Ama o zaman kumbarana atacak para bulamayız (Bu aralar en büyük derdi eve girer girmez hepimizden bozuk para toplamak ve yok dediğimiz zamanda dakikalarca "Anne paya beyyyyyy" demek.
__Hımmm ama anne amaaa ditme işe?

Sonra ben onu öptüm,kokladım "Hadi anneciğim sen bana camdan el salla" dedim ve kapayı kapayıp çıktım..

Belki çalışmak zorunda değilim ama çalışınca daha güzel imkanlarımız olacak diye çalışıyorsak herşey onlar içinse......


Birde giderken gıdığını açıp "Anne öp,ball anne balll,anne şuuudada bayyy ordayda(şurdada var orayıda)  öp." demiyor mu....