Her anne ister bu duyuguyu yaşamayı,evladını besleme iç güdüsü ile daha kendine gelemeden yapmak istediği,hatta doğuma girerken bile kendini koşulladığı bir duygudur emzirmek.İlk dönemler sütüm yetmediği için yaşadığımız sarılık sıkıntısından sonra ne kadar mama takviyesi yapsakta istediğim tek şey seni iki yaşına kadar emzirmekti..
İki yaşına 1 hafta kaldı benim aldığım bir kararla sadece akşamları yatarken emiyorsun ama "Anneciğim,bak sen artık abla oldun dediğimde,biraccıç veeeyy anne biraccıç veyyy." demen beni benden alıyor,dayanamayıp arada veriyorum.Aslında,ne kadar nasıl keseceğim düşüncesi kafamı kurcalasada,memeye hiçbir zaman delicesine bağlı olmaman,genelde başın sıkıştığı zaman meme emmek istemen,doymak değilde rahatlama aracı olarak kullanman bu süreci zorlanmadan atlatabileceğimizi düşündürüyor bana.Biz seninle geçiş evrelerinde hiç zorlanmadık zaten.Sanırım biraz huzursuz geçecek ama hazırsın sen "büyük abla" olmaya.
Peki ya ben,ya ben hazırmıyım o aramızdaki bize özel olan yegane bağı bırakmaya...Sanki ellerimden kayıyor,gidiyor gibi hissetmem anormal mi acaba? Düşünüyorumda,aramızda sadece ikimize ait olan sadece ve sadece bizim kalan şey olmayacak artık...Çünkü seni herkes öpebiliyor,herkes sarılıyor,herkes seviyor ama herkes bunu yapamıyor...
Bu özel olayı senin zihninde hep özel kalması için elimden geleni yapacağım,ilaç krem,bant,boya,acı,ekşi vs hiç birşey araya katmadan büyümenin bir getirisi olduğunu sana güzellikle anlacağım ama ben kendimi buna nasıl hazırlyacağım...İşte o noktada kitleniyorum....
Ve aklıma geldi de keşke insan duygularını hapsedecek bir mekanizma bulunsa,arada taksak istediğimiz duyguyu seçsek ve onu hissetsek... Hatta adını bile koydum "duygumatik"...Nasıl ama...?
Aynı duygulardayız. Tamamen hissiyatımı yazmışsın.
YanıtlaSilBende azaltıp bıraktırmak istiyorum ama bir yandan da istemiyorum. Erteleyip duruyorum habire, bakalım ne zaman faaliyete geçeceğim.
Hayırlı zamanda inşallah...
SilBence ikinizde hazır değilsini Mervecim :)
YanıtlaSilacele de etme derim
Öylemi dersin off off ne zormuş..
SilO resimdeki pozda ne öyle..Kız ben seni yerim cimcime..Pek tatlı çıkmış Merve'cim maşallah:)Memeden ayırma konusu malesef biz anneler çocuklarımızla biz arasındaki o özel bağı bırakmak istemesekte doğanın kanunu ,böyle olmak zorunda kalıyor..Ama ne olursa olsun anne ve evlatları arasındaki o bağ hiç bir şekilde kaybolmaz Merveci'm..Balyanağı öp benim için:)
YanıtlaSilHaklısın Bağnum sağolasın cnm bnm
SilBenim en çok özlediğim şey emzirmek. Ne mutlu 2 yaşına kadar emzirebildiysen.
YanıtlaSilYa gerçekten mi..Bende özlerim herhalde :))
SilDuygularını çok iyi anlıyorum.Aynı şeyleri bende hissetmiştim.Hatta ilk iki denemede henüz ben hazır olmadığım için ayıramamıştım.Önemli olan ilk önce annenin kendini hazır etmesi.Sonrasında bir şekilde çocuğu da hazırlıyorsun bu sürece.Zor bir dönem sizi bekliyor.Allah kolaylık versin.
YanıtlaSilsüperr... canımm,inan aynı duyguları ben de yaşadım.bu,çocuğun olduğu kadar tüm anneler için de zor bir dönem bence.benden kopup gidecek hissi,emerken ki halleri,meme istemelerini bir daha göremeyecek ve duyamayacak olmak duygulandırıyor.bugün başlayacam,yarın başlayacam diye aylarca erteledim ben de...en son gece,abdest aldım,aglaya aglaya dua ettim.allah ın bana güç,kuvvet verip,bu zorlu süreci kolaylıkla atlatmak,ve oğlumun da kolayca kabul edip unutması için...saatlerce aglayarak dua ettim.sabah kalktığımda aglamaklı hallerle konuşmalarımızı yapmıştık.biliyor musun şuanda da aglıyorum yazarken...Allah kolaylıklar versin mervecim.Lina ile güçlerinizi birleştirip bu işi bitirme zamanı :) öpüyorum..
YanıtlaSilcanım böyle hissetmen çok normal ben de senin gibi hissediyordum ama ayırdıktan sonra öyle çok sıkıntı yaşamadım :) artık onlar da ayrı birer birey bizden bağımsız olma sürecini yaşamaları lazım...bizim kuzularımızla aramızdaki bağ memeden ibaret değil sonuçta biz yavrularımıza gönül bağıyla bağlıyız :)
YanıtlaSilAllah onları bizden bizleri de onlardan ayırmasın inşallah...
Canım çok duygulandım yazdıklarından, başlangıçta boğazım düğümlendi, sonrasında gözyaşları geldi... Aynı duyguları yaşamışız, sanırım bir çok anne bu süreçten geçiyor... Bu arada söyle o güzel kızına o dudakları öyle uzatmasın, yiyesim geliyor... 41 kere MAŞALLAH... Rabbim hiç bir anneyi evladı ile sınamasın... Ve siz hep mutlu kalın...
YanıtlaSilya aynı ben yarın doğum günü tosbağamın 2 olacak ama
YanıtlaSilbu daha nekadar emecek diyenlere kızıyorum size zararımı var diyorum.
Sanki aramızdaki herşey bitecekmiş gibi geliyor.
ya çok emmesinin zararı varmı emsenolur ki
bende çok çektim doğduğundan beri tek göğsümü emiyor hemde başta çok ağlamıştım emmeyecek büyümeyecek diye ama 6 ay sadece anne sütü yetti.
Boşver azıcık daha emsin hem ünlü bir pehlivan 7 yaşına kadar emmiş ben oğluşu pehlivan yapmak istiyorum. Kolay gelsin :)
bende bırakalı 4 ayoldu2yaşına 1 aykala bıraktık.canıma tak demesine rağmengene aklımda aynı düşünceler ucuşuyodu..aramızdakı tek bağdı.ben ondandaha zorlandım kolau bıraktık..ama tek bağdeğilmiş.şimdiiia ennnneeem deyip sarılması yokmu herkesi kıskandırıyo valla..
YanıtlaSilkolay gelsinn