Bu aralar "again please" modundayız.Oyun hamurlarımız,legolarımız,boyama kalemleri ile boyama yapmak.Başka birşey yok.Miniğim artık benim yaptığım saçma sapan şekillerden sıkılmış olacak ki geçen gün babasının yaptığı lego adamı pek bir sevdi.
Artık benim kendime bile vakit ayıramayışım zavallı çocuğumunda hep aynı şeylerle meşgul olmasına sebep oluyor.Vallahi bu 80.000 çeşit aktivite yapıp sonra müze,tiyatro,sergi,seminer gezip sonra gelip mutfakta harikalar yaratan kadınlarıda görünce dedim yahu bende bir acayiplik mi var?
Açıkça söylemek gerekirse ben yetişemem vallahi buların maddi manevi getirisine,bu kadar gezip tozup cici anne olmak,üstüne üslük bunları çalışırken yapmak,hiç benim harcım değil kaldı ki bunları yapmam için evde bir cici mutfak ve temizlik teyzesi,birde oyun ablası olması lazım..He yanlış anlaşılmasın yapana da saygım var kıskanmak asla değil gıpta etmişliğimde var ama hala akıl sır erdiremiyorum bu garip enerjiye.
Benim bu aralar yaptığımsa,eve gel,soyun giyin,yıkan paklan,yemek ye,Lina'yı yedir,azıcık oyun haydin yatağa...Pazar günlerine gelince verimli kullanmak istiyorum ama eşim haftanın sadece bir günü sabah uyuma fırsatı buluyor,ona kıyamıyorum,uyudu kalktı kahvaltı,mutfak vs derken saat oluyor 3..O saatten sonra giyin dışarı çık İstanbul trafiğinde uzak olmasın ama yakın olsun akşama maç var derken evimize en yakın AVM de buluyoruz kendimizi..
Böyle oluncada hem üzülüyorum bir şey yapamıyoruz hep aynı diye,hemde bir yerlere gidince de dinlenemedik diye..
Yok mu şöyle hem trafik çekmeden gidilecek,hem çok aşırı pahalı olmayacak,hem çocukla rahat edilecek,hemdeeeeee ........
Sanırım çok şey istedim....Ben susar....
Ah oylelerin enerjisine bende sasiyorum..yahu kardesim sixin hicmi evde yemegnz bulasgnz camasrnz utunuz okulnz dersiniz bebenix el isiniz namaznz kuraniniz geleniniz gideniniz yokmu hic...nasil yetidiyokar bide demiyolarmi biz faaliz siz gibi kos kos oturmuyoz.ne bilion kardesm sabah 8aysktayim.dunyann isi oluyo ancak gunler zaten bi tutam.o gun senin bu kahbalti benm o gezme avm senin bu pazar benim hadi geziyonuz giyiniyonz marka yiyonuz iciyonyz.hepdi kabulde o kadar maddiyati nerden buluyonuz demi....
YanıtlaSilOhhh bi icimi doktum valla:-):-):-):-)
Aynen canım aynen...
Silİyi ki küçük memlekette yaşıyoruz diyorum bazen.
YanıtlaSilama haklısın. sizin orada aktivite, gezme şansı çok, ama bunun ciddi anlamda bir maliyeti var.
Sorma canım yetişilmiyor resmen...
Sil:) aynı düşüncelerdeyim, okurken ben mi yazdım bunları dedim valla. Tek farkla şu an çaışmıyorum evde iş yapmayı haftaya yayabiliyorum (yemek yapmak hariç) Hande sürekli benle olmaktan çok sıkılıyor çünkü kızıma yetemiyorum. Şimdi tamda oyun ve öğrenme çağında. Sürekli aynı şeyleri tekrar ediyoruz. Lego, yapboz, boyama, parmak boyası, kitap okuma, oyuncaklarıyla oynamak vs. vs. Haftada 3 gün oyun sınıfına gönderelim dedik 400 den başlıyor fiyatlar, devlet destekli kreşler varmış sanırım ama 3 yaştan itibaren Hande ise 2,5 yaşında. Şimdi birde kış geldi işimiz daha zor. AVM lere gitmekten sıkıldık. Şöyle internetten kızımın yaşıtı bi kaç bebiş bulsam kendi oyun kulübümüzü yapsak diyorum. Hem bizler tanışmış oluruz hem çocuklar sosyalleşmiş olur. Tabi benim gibi düşünen varsa :=/
YanıtlaSilBu arada bende gıpta etmiyor değilim tabi şu günlerini, haftalarını dolu dolu geçiren annelere. Ben doğum yaptığımdan beri kızımı kimseciklere bırakıp sinemaya bile gidemedik. Durmuyorda zaten bizsiz, heryere beraber gidiyoruz ki nerde kaldı kendimize zaman ayırmak....tek zaman ayırabildiğim vakit kitap okuduğum zamanlar, bunun dışında rutin sabah kalk kahvaltı yap, Hande ile oyna, azıcık internete bak, yemek yap hop akşam olmuş.. Yemek yedir,babası geldiği için işten, babayla oyun oyna, sonrada uyku zamanı... e saat 11 oluyor zaten uyur uyanık kitap oku :) sonra da doğru yatağa...
Bu rutin birtek bende yokmuş demek yakında makine gibi yaşayacağız.
Silçalışan anne olmak hem güzel hem zor mervecim hele ki hem evde hem işte çalışmak üzerine birde çocukla bir milyon aktiviteye katılmak gerçekten banada rüya gibi geldi :) neyse ki annem yanıbaşımda olduğu için şanslıyım çocukla aktiviteye ayrılacak zaman açısından :) resimlere bakıyorumda kuzular iyice büyüdü buarada herbiri ayrı tatlı ALLAhım nazarlardan saklasın hepsini.. öp balyanağı yerime :)sevgiler ..
YanıtlaSilsağol cnmın içi sağolasın...bizden de öpücükler
Silyerim ben o balyanağı çok tatlı Maşallah....bu arada oynadığınız legolara özendim desem bayılırım legolarla oynamaya :)) ....öyle herşeye heryere yetişmek pek mümkün olmuyor biyerlere yeterken biyerler biraz eksik kalabiliyor bende öyle :))... sevgiler
YanıtlaSilbizden de sevgiler..
SilOyun hamuru tehlikeli olmazmi biraz daha erken onun icin bence. Benim kizim hamur yemesine bayiliyor. Oyun hamuru alsam Allah korusun yemeye kalkar.
YanıtlaSilbende geçenlerde aynı duygularda birşeyler yazmıştım http://wp.me/p2LH12-53
YanıtlaSilbende özeniyorum ve gıpta ile bakıyorum nasıl yetişiyorlar onca şeye. çalışmıyorum üstelik ama iş hiç bitmiyor