Büyük anneanne ve çocuk olmak...
11 Haziran 2012..... Bu günün takvim yaprağını koparırken nereden bilirdim ki asla unutmayacağım hazin bir sonu olacağını...Nereden bilirdim evlada atılan bir iftiranın dağ gibi bir annenin yüreğine ineceğini,nereden bilebilirdim anne yarımın bugün uçup gideceğini.
Hep merak ederdim insanlara bir yakını öldüğü zaman nasıl söylediklerini meğer ne kocaman bir boşluk anıymış...
"Hastayı döndüremedik,makineyi kabul etmiyor." dediler yoğun bakımın kapısında,belki yüzlerce sefer söylemişlerdi bu kelimeyi,umutla bekleyen bir çok çaresiz insanın yüzüne ama o gün baktıkları yüz benimkiydi.Tüm aciz insan oğlu gibi üzüldüğümde yapabildiğim en kolay şeyi yaptım....Ağladım..
İmanıma yenik düşsem haykırarak ağlamak isterdim ama sessizce aktı göz yaşlarım sadece yere oturup.. İnanamıyorum!!! inanamıyorum!!! Teyzem yok artık diyebildim....
Sen bananın yanında tüm o sessiz feryatlarımız içinde bize bakıyordun,baban seni uzaklaştırmak istiyor ama bir yandan da benim yanımda olmak istiyordu..Bir ara sana sarıldım ağlayarak bana çubuk kraker uzattın yiyeyim diye..
Baktın tabuta uff uff dedin nedense, ne anladıysan gördüklerinden sessizleştin,duruldun.Sonra ağlarken göz yaşlarımı sildin minicik ellerinle...Öptün elimden sanki o minicik halinle teselli eder gibi.Kızım büyük anneanne nerede diye sorduğumuzda --Eeee eee eee yapıyor dedin.En saf en tatlı halinle.Çocuktun çünkü sen,bilemezdin ölümü..
Hazırla kendini miniğim biz mevlanın emanetiyiz,bir gün annende gidecek babanda sonra bir gün sende gideceksin mevlaya..Güzel Rabbim hayırlı ve hazır olduğumuz zamanda alsın hepimizi yanına...
Şimdi içimde kocaman bir boşluk,her sabah uyandığımda o sözler aklımda uyanıyorum,hastayı döndüremedik.....Yangınım sönmez,bitmez,durmaz bu ateş....Canım teyzem kıyamam sana BAL YANAK tabiri ona aittir aslında,bana derdi küçüklüğümden beri.En son ziyaretine gittiğimde azıcık öptün ama bal yanak biraz daha öpeyim demişti..Nereden bilebilirdim son kez öptüğümü...Şimdi bunları düşünerek geçiyor günlerim...İşte bu sebepten sevdiklerimizin kıymetini bilelim...Şimdi teyzem olsaydı onu öpmez miydim bol bol..Sizde sevdiklerinizi öpün,onları ihmal etmeyin yoksa pişman olarak geçirdiğiniz her an sizi kemirir durur..Pişman olmadan,geç olmadan,sarılın sevdiklerinize...
Yüzler değil binler uğurladı seni....Uğurlar ola benim güzel teyzem uğurlar ola büyük anneanne mekanın cennet olsun......
Hep merak ederdim insanlara bir yakını öldüğü zaman nasıl söylediklerini meğer ne kocaman bir boşluk anıymış...
"Hastayı döndüremedik,makineyi kabul etmiyor." dediler yoğun bakımın kapısında,belki yüzlerce sefer söylemişlerdi bu kelimeyi,umutla bekleyen bir çok çaresiz insanın yüzüne ama o gün baktıkları yüz benimkiydi.Tüm aciz insan oğlu gibi üzüldüğümde yapabildiğim en kolay şeyi yaptım....Ağladım..
İmanıma yenik düşsem haykırarak ağlamak isterdim ama sessizce aktı göz yaşlarım sadece yere oturup.. İnanamıyorum!!! inanamıyorum!!! Teyzem yok artık diyebildim....
Sen bananın yanında tüm o sessiz feryatlarımız içinde bize bakıyordun,baban seni uzaklaştırmak istiyor ama bir yandan da benim yanımda olmak istiyordu..Bir ara sana sarıldım ağlayarak bana çubuk kraker uzattın yiyeyim diye..
Baktın tabuta uff uff dedin nedense, ne anladıysan gördüklerinden sessizleştin,duruldun.Sonra ağlarken göz yaşlarımı sildin minicik ellerinle...Öptün elimden sanki o minicik halinle teselli eder gibi.Kızım büyük anneanne nerede diye sorduğumuzda --Eeee eee eee yapıyor dedin.En saf en tatlı halinle.Çocuktun çünkü sen,bilemezdin ölümü..
Hazırla kendini miniğim biz mevlanın emanetiyiz,bir gün annende gidecek babanda sonra bir gün sende gideceksin mevlaya..Güzel Rabbim hayırlı ve hazır olduğumuz zamanda alsın hepimizi yanına...
Şimdi içimde kocaman bir boşluk,her sabah uyandığımda o sözler aklımda uyanıyorum,hastayı döndüremedik.....Yangınım sönmez,bitmez,durmaz bu ateş....Canım teyzem kıyamam sana BAL YANAK tabiri ona aittir aslında,bana derdi küçüklüğümden beri.En son ziyaretine gittiğimde azıcık öptün ama bal yanak biraz daha öpeyim demişti..Nereden bilebilirdim son kez öptüğümü...Şimdi bunları düşünerek geçiyor günlerim...İşte bu sebepten sevdiklerimizin kıymetini bilelim...Şimdi teyzem olsaydı onu öpmez miydim bol bol..Sizde sevdiklerinizi öpün,onları ihmal etmeyin yoksa pişman olarak geçirdiğiniz her an sizi kemirir durur..Pişman olmadan,geç olmadan,sarılın sevdiklerinize...
Yüzler değil binler uğurladı seni....Uğurlar ola benim güzel teyzem uğurlar ola büyük anneanne mekanın cennet olsun......
