Tüp Bebeğe başlıyoruz !

  Tüp bebek süreci 

20 Mart 2010 Dr. Serdar Koç’un odasındayız.Tüp bebek sürecine başlamaya karar verdiğimizi söyledik ve ilk muayenemizi olduk.Tahlil için baban ve ben kan örneği verdik.Yapılan tetkikler sonucu başlamak için hiçbir sıkıntımız olmadığına karar veren doktorumuz annene uygulanacak ilaçların alınması için bize reçete yazdı.Tatlı hemşiremiz Selcan abla eşliğinde annecik göbüşten ilk iğnesini yaptı.Hadi bakalım ilk adımımız başarıyla atıldı, hatta her gün aynı saatte göbüşten yapılan,acıyacak sandığım halde hiç acımayan, kendi kendime  yapma cesaretini gösterdiğim ve kimseye yaptıramadığım iğnelerime alışmış durumdayım.İki günde bir Dr. Serdar amcayı ziyaret ediyoruz içimde minik minik yumurtalar oluşmuş ve gelişimleri gayet iyi gidiyor.Yumurtalardan biri senin bir parçan ne tuhaf değil mi? Artık yumurta takip zamanım sona eriyor çünkü 10 tane yumurtam var ve buda bize yeterde artar bile.

Yumurta Toplama 

   29 Mart 2010 günü sabah saatlerinde genel anestezi eşliğinde yumurta toplama işlemim gerçekleşti.İşin enteresan yani 6 tane sağ taraftan 4 tane sol taraftan yumurta toplanmıştı e peki nasıl olmuştu da sol tarafımda yumurta meydana gelmişti o tarafta yumurtalığım yoktu ki.Bu demek oluyordu ki beni tümör ameliyatına alan çok sevgili (!) doktorlarım içimde unuttukları tümör parçasının yanı sıra tümör oluşan sol yumurtalığımı da tam temizleyememişler ve orada da yumurtalık dokusu kalmıştı.Narkozdan ayılırken hep ağladım ve çocuğu olmayanlara dua ettim Allah’ım isteyen tüm herkese çocuk ver diye.Karnım davul gibiydi ve sancım vardı ama nelere dayanmıştım buda geçecekti.Biraz daha ayılınca babanla birlikte evimizin yolunu tuttuk.Evde gaz sıkıntım olmasın diye bol bol yürüyüş yaptım.Bu gece benden alınan yumurtalar ile babandan alınan yumurtaların kavuşma günüydü içimde bir boşluk dua ederek yattım bu kavuşma kusursuz olmalı ve güzel embriyolar meydana getirmeliydi.

Embriyo döllenme 

    Her gün saat 12 de arayıp bana minik bebeklerim hakkında bilgi vereceklerdi.ilk gece babanla düşündük bebeklerimiz soğuk laboratuvarda biz burada sıcak yatağımızdayız diye.Demek anne baba gibi hissetmek için senin kucağımızda olman gerekmiyormuş.Ertesi gün saat 12 olana kadar içim içime sığmadı ve işte ilk telefon saat tam 12,''Merhaba 10 yumurtanızdan 9’u döllendi 7'si ikinci kalite 2'si birinci kalite gelişimleri devam ediyor sormak istediğiniz bir şey var mı?...'' Ben donup kalmıştım bir evladım ölmüş müydü yani ? Sana okuduğun zaman belki saçma gelebilir ama inan ilk düşündüğüm şey bu olmuştu.Sonra kendi kendime telkinde bulunup saçmalama 9 tane yumurtan var ve gelişimleri iyiymiş dedim ve her gün 12 de beklemeye devam ettim.Son güne kadar durum bu şekilde devam etti.

Embriyo Transferi

   

      3 Nisan 2010 sabah saat 9 da transfer işlemi nedeniyle hastanede olmam için telefon açıldı bir tane blast embriyom vardı ve ben çok heyecanlıydım.Transferden önce bol su içmemiz ve idrara sıkışmamız söylendi ama ben heyecandan yarım saat içinde üç kere tuvalete gidip üç kere sıkıştım tam benim sıram geldiğinde yeni tuvaletten çıkıyordum ve mesanem boşalmıştı.Bu yüzden bana sonda takıp içime sıvı verdiler mesane dolu olmalıydı ki Dr. Serdar amcan seni içime ,en rahat edebileceğin yere güvenle yerleştirsin.Transfer işlemi genelde acı vermez ama benim ki çok acılı geçmişti keşke kendimi sıkıp tuvalete gitmeseydim ama olan olmuştu ve ben artık dayanamayıp yeter durdurun yapmayalım demiştim ve o sırada Dr Serdar amcanın tecrübesi devreye girdi gözümün içine baktı göz yaşlarımı sildi bana eğer istersen durdurabiliriz ama biraz dayan olur mu hemen bitecek dedi.Ondan aldığım güçle dayandım nede olsa sana kavuşacaktım içimden bildiğim bütün duaları okudum ve sonunda bitti.Kavuşmuştuk artık içimdeydin ve belki de 9 ay boyunca içimde can bulacaktın.