Miniğim biz seninle merdivenlerden yuvarlandık... Beni affet..

18 Temmuz 2010 Benim güzel,tatlı kızım,ben bu gece namaza kalkmıştım,odaya giderken ayağım kaydı 13 basamaklı merdivenimizin önce 3 basamağından kaydım sonra kendimi kurtaramayıp yana doğru dönen 10 basamaktan da yuvarlanıp yere oturdum,hiçbir korkuluktan tutunamadım seni koruyamadım benim minik kızım o kadar korktum ki hemen elimi karnıma götürdüm karnımda yumuşama yoktu,herhangi bir kanamam yoktu,düşerken o kadar bağırmışım ki babacığın beni yerde görünce 13 basamağı bir çırpıda indi,''aşkım sen ne yaptın,nasıl yaptın?..'' dedi ve yere yığıldı hemen doktora koştuk ilk defa beni doğumhaneye aldılar neyse ki senin durumun gayet iyiydi ama senin iyi olduğunu öğrendikten sonra vücudumdaki bazı yerlerin kanadığı bazı yerlerin morardığı ve şiddetli ağrılarım olduğunu fark ettim.Annelik işte,senin iyi olduğunu öğrendiğimden mi,yoksa canımın yanmasından mı ki ben ilki olduğunu düşünüyorum bende minik çaplı bir ağlama nöbeti oldu.Doktorumuz Gökmen amcaya da sorduk ilk gün tehlikeli takip et kendini herhangi bir kanama olursa görüşelim demişti  neyse ki şimdiki durumlar iyi.

Gece çok sık tuvalete kalkıyorum diye artık aşağıda salonda yatıyoruz.Babacıkla ben o kadar korktuk ki durmadan aklımıza geliyor ve ''merdivenlerden yuvarlandık'' d demeden edemiyoruz...Rabbim bir daha yaşatmasın çok kötü bir andı o kadar çaresiz hissettim ki kendimi anlatamam...Şu an hala vücudumda izleri var...Ama sen iyisin ya.......